Рубрика: Новости

Творчы калектыў сектара нестацыянарнага абслугоўвання насельніцтва раённага Цэнтра культуры і народнай творчасці павіншаваў з 90-гадовым юбілеем Івана Фабішэўскага з вёскі Саннікі. Юбіляр расказаў, што нарадзіўся ў шматдзетнай сям’і, дзе выхоўвалася шасцёра дзяцей. Іван Юльянавіч быў другім дзіцем – апора і памочнік бацькам. Скончыў толькі чатыры класы Раготнаўскай школы. У цяжкія пасляваенныя гады многім дзецям даводзілася шмат дапамагаць бацькам, таму і ён працаваў у полі, пасвіў кароў. Прывучаны да цяжкай сялянскай працы, спрытна спраўляўся з абавязкамі па гаспадарцы. Пазней уладкаваўся на работу на машынна-трактарную станцыю ў вёсцы Горка. Праз некаторы час хлопцу прапанавалі іншую пасаду – рабочым на пілараме ў вёсцы Раготна. Ён гаворыць, што было вельмі складана. У лесе нарыхтоўвалі дровы, а потым перавозілі на пілараму і апрацоўвалі. – Бывала, прыедзеш дадому, нават есці не хацелася, а хутчэй легчы і адпачыць, – успамінае Іван Юльянавіч. Але ўсё роўна маладосць брала сваё: хацелася і на танцы хадзіць, любілі песні спяваць, святы адзначаць. На вяселлі ў вёсцы Гернікі ён сустрэў свой лёс – Леакадзію, добрую, працалюбівую жанчыну. Праз чатыры гады пажаніліся, у іх нарадзіліся дзве цудоўныя дачкі – Людміла і Алена. На жаль, жонкі няма ўжо дзесяць гадоў, але Іван Юльянавіч усё роўна спраўна вядзе хатнюю гаспадарку, не любіць быць без справы, паўсюль у яго парадак і чысціня – і ў доме, і ў двары. – Мабыць, такога сумленнага, працалюбівага, акуратнага, справядлівага бацькі няма ні ў кога, – гаворыць Людміла. – Хоць яму ўжо 90 гадоў, але не сядзіць на месцы, з пяці гадзін раніцы ён заняты справамі. Іван Юльянавіч і хворую жонку даглядаў сам. З цеплынёй і ўдзячнасцю ўспамінае пражытыя разам гады, часта ходзіць прыбіраць яе магілу, але гаворыць, што і суседнія не мінае, усё абкошвае. – Трэба больш працаваць, нікога не крыўдзіць і верыць у Бога, – дзеліцца на развітанне сакрэтам свайго даўгалецця Іван Фабішэўскі. – Маладому пакаленню жадаю быць сумленнымі, працалюбівымі, паважаць і любіць адзін аднаго. Жадаю ўсім міру, дабра і справядлівасці. Подписывайтесь на телеграм-канал «Культура Дятловщины» по короткой ссылке @CULTUREDYATLOV И Инстаграм «Центр Культуры Дятлово» по короткой ссылке @tkultury.  

‼️В филиале «Дворецкий дом культуры» прошло профилактическое мероприятие «Наркотики: как от них уберечься?»‼️ Подписывайтесь на телеграм-канал «Культура Дятловщины» по короткой ссылке @CULTUREDYATLOV И Инстаграм «Центр Культуры Дятлово» по короткой ссылке @tkultury.

Сегодня команда «ТеремОк» превратила детский праздник в настоящую сказку! 🏰✨ Мы привезли в Козловщину море веселья, смеха и незабываемых эмоций. Что было на празднике? 🎭 Ростовые куклы – любимые герои играли, танцевали и веселили гостей. 💥 Мыльные пузыри – огромные, переливающиеся на солнце, они создали волшебную атмосферу. 🦶 Тапа-лапки – зажигательные танцы и подвижные игры не давали никому усидеть на месте. 📜 Бумажное шоу – настоящий взрыв эмоций! Тысячи разноцветных листов бумаги взлетали в воздух, а дети с восторгом ныряли в это море ярких красок. Каждый момент праздника был наполнен радостью и смехом! 😊🎈 Подписывайтесь на телеграм-канал «Культура Дятловщины» по короткой ссылке @CULTUREDYATLOV И Инстаграм «Центр Культуры Дятлово» по короткой ссылке @tkultury.    

Любительское объединение «Элит Данс» на туристическим комплексе «Вольный Мельник». Подписывайтесь на телеграм-канал «Культура Дятловщины» по короткой ссылке @CULTUREDYATLOV И Инстаграм «Центр Культуры Дятлово» по короткой ссылке @tkultury.

Казлоўшчына стала цэнтрам прыцягнення для жыхароў і гасцей раёна: тут адзначылі 81-годдзе вызвалення гарадскога пасёлка ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. У час свята працавалі інтэрактыўныя пляцоўкі, палявая кухня, ладзіўся шахматна-шашачны турнір. Свае экспазіцыі прадставілі раённы аддзел па надзвычайных сітуацыях з выставай амуніцыі і раённы турыстычны інфармацыйны цэнтр, які прэзентаваў турыстычныя маршруты. Наведвальнікі маглі даведацца больш пра байдарачны маршрут “Прынёманскія краявіды”, а таксама маршруты “Шчара – рака партызанская” і “Па хвалях Моўчадзі”. Вялікую цікавасць выклікала экскурсія “Дарогамі Дзятлаўшчыны” і тэатралізаваная праграма “Як гулялі і бавілі час нашы продкі”, якая рэалізуецца ў партнёрстве з сядзібай “Каля дуба”. Прыцягвала ўвагу і выстава-дэгустацыя прадукцыі ААТ “Дзятлаўскі лікёра-гарэлачны завод “Алгонь”. – На выставе можна ўбачыць нашу алкагольную прадукцыю: гарэлку, лікёры, пладова-ягадныя віны і імпартныя напоі, уключаючы малдаўскія і армянскія каньякі. Наша прадукцыя – гэта не проста градусы, у некаторых яе відах ёсць травы і спецыі, яны не толькі арыгінальныя, але і карысныя, – расказала вядучы спецыяліст аддзела продажаў Галіна Свішчук. Урачыстае адкрыццё стала кульмінацыйным момантам свята: ушаноўвалі перадавікоў працы, гучалі словы ўдзячнасці. Наваколле поўнілася апладысментамі, людзі дзяліліся эмоцыямі і гонарам за землякоў. Старшыня сельскага выканаўчага камітэта Ала Гародка ўручыла падзячныя лісты старшыні Дзятлаўскага райвыканкама і старшыні раённага Савета дэпутатаў, а таксама – Казлоўшчынскага сельвыканкама работнікам розных арганізацый за добрасумленную і шматгадовую працу. Выступіў і старшыня раённай арганізацыі Камуністычнай партыі Беларусі Дзмітрый Малочка. Ён адзначыў плённую работу актывістаў партыі з розных установаў раёна, сярод якіх фельчар-лабарант клініка-дыягнастычнай лабараторыі Дзятлаўскай ЦРБ Святлана Каракулька, вадзіцель Дзятлаўскага ПМС Уладзімір Кузьміч і іншыя. У рамках урачыстасці былі ўзнагароджаны жыхары, якія актыўна ўдзельнічалі ў добраўпарадкаванні прыдамавых тэрыторый і земляў агульнага карыстання. Не абышлі ўвагай сем’і Кучынскіх і Гушчаў, якія сёлета адзначаюць 50-годдзе сумеснага жыцця, павіншавалі таксама равеснікаў Перамогі, стогадовую юбілярку Клемянціну Саўрас, Паўла і Таццяну Юрчыкаў – бацькоў самага юнага жыхара Марка, які нарадзіўся сёмым у сям’і. Словы ўдзячнасці прагучалі на адрас Яўгена і Ларысы Горбачаў, якія праз фотаздымкі захоўваюць гісторыю родных мясцін. Музычную частку адкрыў народны ансамбль песні “Уладары” з горада Ваўкавыска. У яго выкананні прагучалі аўтарскія песні пра родную Беларусь, каханне і вернасць. Пранікнёныя словы краналі кожнага, а мелодыі напоўнілі атмасферу цяплом і душэўнасцю. Прадаўжэннем канцэрта стала яркае выступленне танцавальнага калектыву “ЛэйЛа” з горада Слоніма, дзяўчаты падарылі гледачам прыгожыя ўсходнія танцы. Подписывайтесь на телеграм-канал «Культура Дятловщины» по короткой ссылке @CULTUREDYATLOV И Инстаграм «Центр Культуры Дятлово» по короткой ссылке @tkultury.

У рамках сацыяльна-культурнага праекта “Глыбінкай жыве Беларусь” творчы калектыў сектара нестацыянарнага абслугоўвання насельніцтва раённага Цэнтра культуры і народнай творчасці завітаў у вёску Погіры да 85-гадовай юбіляркі Марыі Шыдла, каб павіншаваць жанчыну са святам. Гаспадыня cустрэла гасцей на сваім надворку з радаснай усмешкай і гасцінна запрасіла ў хату, дзе завялі няспешную размову. Нарадзілася Марыя Мікалаеўна ў вёсцы Погіры ў сям’і сялян. Добрай сяброўкай і дарадчыцай для яе была старэйшая сястра Алена. Бацьку свайго дзяўчынка не памятае, бо ёй быў толькі годзік, калі ён загінуў ад рук нямецка-фашысцкіх захопнікаў, з’яўляючыся ўдзельнікам партызанскага атрада. З тых пор і пачалося яе цяжкае сіроцкае жыццё. Маці са старэйшай сястрой завіхаліся ў полі, гадавалі скаціну, а маленькая Марыя гаспадарыла ў хаце – прыбірала, мыла посуд і выконвала іншыя хатнія справы. Крыху падросшы, дзяўчынка пайшла ў школу, скончыла 7 класаў. Хоць і вучылася добра, магла б набыць прафесію, але працягваць вучобу далей не магла, бо паехаць ад матулі і сястры, пакінуць іх адных не дазваляла сумленне. Дзяўчына пайшла ў калгас на розныя работы, працавала і даяркай, і цялятніцай, пакуль не захварэла на поліартрыт і вымушана была лячыцца шмат гадоў. Але працалюбівую, таленавітую Марыю хвароба не спыніла, яна шмат займалася рукадзеллем – вышывала, вязала, шыла адзенне і сабе, і на заказ. Хоць і было цяжкае жыццё, але Марыя вельмі любіла спяваць і танцаваць, бегала з сястрой і сяброўкамі на вячоркі. Там на яе звярнуў увагу местачковы гарманіст Пётр. Прыгожы вясёлы хлопец запаў у душу Марыі. Яны пакахалі адзін аднаго, пажаніліся. У шчаслівым шлюбе пражылі амаль 47 гадоў, у іх нарадзіліся двое дзетак – Пётр і Аксана. Юбілярка мае чацвёра ўнукаў і пяць праўнукаў. На жаль, ужо 18 гадоў яна жыве адна, муж памёр, але жанчына з цеплынёй і пашанай яго ўспамінае. Пётр Шыдла быў вядомай местачковай асобай. Як і Марыя Мікалаеўна, ён з’яўляўся актыўным удзельнікам мясцовага фальклорнага калектыву, добра граў на гармоніку і хораша спяваў, быў аўтарам знакамітай погірскай кадрылі. Незлічоная колькасць выступленняў, канцэртаў не абходзілася без гэтай сямейнай пары. – Вера ў Бога і любоў да маіх родных, а яшчэ да народнай  песні – гэта тое, што дазваляе мне лічыць сябе шчаслівай. У народны калектыў я ўжо не магу хадзіць, хварэю, але песня з мяне льецца сама. Каб спатоліць сваю душу, часта спяваю, – разважае Марыя Мікалаеўна і, крыху падумаўшы, працягвае: – Пражыла я нямала гадоў і ведаю, што трэба жыць па-чалавечы, быць адказным за свае ўчынкі, ніколі нікога не абражаць, паважаць людзей. Нават калі хтосьці ў цябе кіне каменем, то ты ў яго хлебам, тады і злосці не будзе ні на кога. Подписывайтесь на телеграм-канал «Культура Дятловщины» по короткой ссылке @CULTUREDYATLOV И Инстаграм «Центр Культуры Дятлово» по короткой ссылке @tkultury.

У рамках сацыяльна-культурнага праекта “Глыбінкай жыве Беларусь” творчы калектыў сектара нестацыянарнага абслугоўвання насельніцтва раённага Цэнтра культуры і народнай творчасці завітаў у вёску Погіры да 85-гадовай юбіляркі Марыі Шыдла, каб павіншаваць жанчыну са святам. Гаспадыня cустрэла гасцей на сваім надворку з радаснай усмешкай і гасцінна запрасіла ў хату, дзе завялі няспешную размову. Нарадзілася Марыя Мікалаеўна ў вёсцы Погіры ў сям’і сялян. Добрай сяброўкай і дарадчыцай для яе была старэйшая сястра Алена. Бацьку свайго дзяўчынка не памятае, бо ёй быў толькі годзік, калі ён загінуў ад рук нямецка-фашысцкіх захопнікаў, з’яўляючыся ўдзельнікам партызанскага атрада. З тых пор і пачалося яе цяжкае сіроцкае жыццё. Маці са старэйшай сястрой завіхаліся ў полі, гадавалі скаціну, а маленькая Марыя гаспадарыла ў хаце – прыбірала, мыла посуд і выконвала іншыя хатнія справы. Крыху падросшы, дзяўчынка пайшла ў школу, скончыла 7 класаў. Хоць і вучылася добра, магла б набыць прафесію, але працягваць вучобу далей не магла, бо паехаць ад матулі і сястры, пакінуць іх адных не дазваляла сумленне. Дзяўчына пайшла ў калгас на розныя работы, працавала і даяркай, і цялятніцай, пакуль не захварэла на поліартрыт і вымушана была лячыцца шмат гадоў. Але працалюбівую, таленавітую Марыю хвароба не спыніла, яна шмат займалася рукадзеллем – вышывала, вязала, шыла адзенне і сабе, і на заказ. Хоць і было цяжкае жыццё, але Марыя вельмі любіла спяваць і танцаваць, бегала з сястрой і сяброўкамі на вячоркі. Там на яе звярнуў увагу местачковы гарманіст Пётр. Прыгожы вясёлы хлопец запаў у душу Марыі. Яны пакахалі адзін аднаго, пажаніліся. У шчаслівым шлюбе пражылі амаль 47 гадоў, у іх нарадзіліся двое дзетак – Пётр і Аксана. Юбілярка мае чацвёра ўнукаў і пяць праўнукаў. На жаль, ужо 18 гадоў яна жыве адна, муж памёр, але жанчына з цеплынёй і пашанай яго ўспамінае. Пётр Шыдла быў вядомай местачковай асобай. Як і Марыя Мікалаеўна, ён з’яўляўся актыўным удзельнікам мясцовага фальклорнага калектыву, добра граў на гармоніку і хораша спяваў, быў аўтарам знакамітай погірскай кадрылі. Незлічоная колькасць выступленняў, канцэртаў не абходзілася без гэтай сямейнай пары. – Вера ў Бога і любоў да маіх родных, а яшчэ да народнай  песні – гэта тое, што дазваляе мне лічыць сябе шчаслівай. У народны калектыў я ўжо не магу хадзіць, хварэю, але песня з мяне льецца сама. Каб спатоліць сваю душу, часта спяваю, – разважае Марыя Мікалаеўна і, крыху падумаўшы, працягвае: – Пражыла я нямала гадоў і ведаю, што трэба жыць па-чалавечы, быць адказным за свае ўчынкі, ніколі нікога не абражаць, паважаць людзей. Нават калі хтосьці ў цябе кіне каменем, то ты ў яго хлебам, тады і злосці не будзе ні на кога.

Прэзідэнт Беларусі Аляксандр Лукашэнка 10 ліпеня на цырымоніі ўрачыстага адкрыцця XXXIV Міжнароднага фестывалю мастацтваў “Славянскі базар у Віцебску” зазначыў: – Мы жывём у стагоддзе глабальных перамен. Магчыма, самых вялікіх за ўсю гісторыю чалавецтва. Якім будзе свет заўтра, мы сказаць не можам. Гэта самая вялікая праблема. Але дакладна ведаем, што ў гэтым віры абавязкова трэба захаваць свае самабытнасць, культуру, традыцыі. Як беларускія народныя традыцыі захоўваюцца на Дзятлаўшчыне, расказала загадчыца метадычнага аддзела раённага Цэнтра культуры і народнай творчасці Марына Лукіянец: – Сапраўды, берагчы нацыянальныя традыцыі, звычаі, культуру – вельмі важна. Я згодна з кожным словам Прэзідэнта, і на Дзятлаўшчыне ў гэтым кірунку робіцца нямала. Клубнымі ўстанавамі раённага Цэнтра культуры і народнай творчасці праводзіцца грунтоўная работа па захаванні і пераемнасці абраднасці. Галоўным скарбам нашай малой радзімы прызнаны аб’ект нематэрыяльнай культурнай спадчыны – абрад “Юр’е”, гісторыка-культурная каштоўнасць. Лакальная асаблівасць гэтага свята – традыцыйны абход маладых, якія павянчаліся (заключылі шлюб) на працягу года. Аўтэнтычны абрад з вёскі Ахонава – першы элемент нематэрыяльнай культурнай спадчыны ў Гродзенскай вобласці. Ёсць у нашым раёне і два аўтэнтычныя фальклорныя калектывы – у вёсках Погіры і Ахонава. У кожнага з іх для пераймання вопыту і традыцый ёсць дзіцячы калектыў-спадарожнік. Праз удзел у святах, абрадах, фестывалях падрастаючае пакаленне артыстаў не толькі запамінае тэксты песень, характэрных для нашай мясцовасці, але і пераймае прыказкі, прымаўкі, звычаі сваіх землякоў, характэрныя для падобных абрадаў і святаў. Ёсць на Дзятлаўшчыне і народныя майстры, якія займаюцца лоза- і саломапляценнем, ганчарствам, вышыўкай, вырабамі з лёну, ткацтвам, з майстар-класамі і сваімі калекцыямі яны прымаюць удзел у раённых і абласных мерапрыемсвах, а іх вырабы з ахвотай набываюць госці нават з-за мяжы. Подписывайтесь на телеграм-канал «Культура Дятловщины» по короткой ссылке @CULTUREDYATLOV И Инстаграм «Центр Культуры Дятлово» по короткой ссылке @tkultury.

Праздник земляков «Милый сердцу уголок» в деревне Охоново Дятловского р-на. Подписывайтесь на телеграм-канал «Культура Дятловщины» по короткой ссылке @CULTUREDYATLOV И Инстаграм «Центр Культуры Дятлово» по короткой ссылке @tkultury.

🏵️ЯДНАЕМСЯ РАМЕСТВАМІ В отделе традиционного искусства и ремёсел прошла познавательная программа «Арнаменты в традиционной вышивке». Подписывайтесь на телеграм-канал «Культура Дятловщины» по короткой ссылке @CULTUREDYATLOV И Инстаграм «Центр Культуры Дятлово» по короткой ссылке @tkultury.