Месяц: Октябрь 2024

Специалистами филиала «Новоельнянский Дом культуры» провели праздничную концертную программу «Всем мамам посвящается». Подписывайтесь на телеграм-канал «Культура Дятловщины» по короткой ссылке @CULTUREDYATLOV И Инстаграм «Центр Культуры Дятлово» по короткой ссылке @tkultury.

В агрогородке Крутиловичи прошла праздничная программа «Тебе одной…»,  посвящённая Дню Матери. Подписывайтесь на телеграм-канал «Культура Дятловщины» по короткой ссылке @CULTUREDYATLOV И Инстаграм «Центр Культуры Дятлово» по короткой ссылке @tkultury.

12 октября в г.п. Козловщина прошел праздник «Казлоўшчынскiя прысмакi». Подписывайтесь на телеграм-канал «Культура Дятловщины» по короткой ссылке @CULTUREDYATLOV И Инстаграм «Центр Культуры Дятлово» по короткой ссылке @tkultury.

У намінацыі “Лепшы дарослы калектыў” абласнога фестывалю традыцыйнай культуры “Скарбы Гродзеншчыны” дыпломам І ступені і спецыяльным прызам гэтай восенню адзначаны народны фальклорны гурт вёскі Погіры Гезгалаўскага дома культуры. Кажуць, у песні жыве душа народа. Як удалося пакарыць прафесійнае журы пад кіраўніцтвам старшыні Беларускага саюза майстроў народнай творчасці, доктара мастацтваў, прафесара Яўгена Сахуты, і як погірскія спявачкі захоўваюць старадаўнія матывы і манеру выканання “матулінай песні” расказала кіраўнік гурта Тамара Ступак: – У рэпертуары нашага фальклорнага калектыву песні, якія сёння ўжо не спяваюць. Яны характэрныя для перыяду 18-20 стагоддзяў – “матуліны песні”, як мы іх называем, што перадаваліся ад маці –дачцэ, ад бабулі – унучцы. Іх жанчыны пяюць не па нотнай грамаце, а на памяць, стараючыся перадаць манеру і мясцовую гаворку. На фестывалі мы выканалі старадаўні твор “А ў полі азярэчка…”. Песня “магутная”, галасы жанчын нясуць яе ўвышыню так, што здаецца, разам спявае ўсё наваколле, у гучанні перадаюцца моўныя прынцыпы ікання і якання – такая аўтэнтычная гаворка раней была ў вёсцы Погіры. Прычым ўжо шмат гадоў жанчыны нашы спяваюць акапэльна, без акампанементу. Адметна, што ў гэтым годзе на “Скарбах Гродзеншчыны” былі фальклорныя калектывы з усіх раёнаў. І сярод гэтай масы дастойных выканаўцаў нам удалося вылучыцца з усяго адным творам. Дарэчы, рыхтавалі для выканання і другую песню “Сонца красная”, але з-за значнай колькасці канкурсантаў час выступленняў скарацілі, і кожны гурт праспяваў па адной песні. Гэтага было дастаткова, каб нас станоўча ацаніла журы на чале са строгім знаўцам народнай творчасці Яўгенам Сахутам. Перамогу ў намінацыі “Лепшы дарослы калектыў” нашы погірскія спявачкі ўспрынялі вельмі эмацыйна, радаваліся бясконца. Падбадзёрвала і тое, што іншыя ўдзельнікі фестывалю падыходзілі пасля выступлення і зазначалі, як мы вельмі добра спявалі. – Тамара Андрэеўна, якая гісторыя вашага калектыву і хто ў саставе? – Нашы спявачкі з катэгорыі 70+, і я вельмі ўдзячна жанчынам, што яны знаходзяць сілы, энергію, жаданне прадаўжаць сваё цеснае сяброўства з песняй, выступаць і славіць нашу Дзятлаўшчыну сваімі звонкімі галасамі. Нізка кланяюся ўсяму саставу народнага фальклорнага гурта вёскі Погіры, якім кірую амаль дзесяць гадоў. Гэта Марыя Белавус, Марыя Шыдла, Алена Захарчэня, Рэгіна Дула, Соф’я Яцко, Алена Станкевіч. Калектыў наш быў заснаваны Аляксандрай Шыдла ў 1978 годзе, у 1995-м атрымаў званне народнага. У рэпертуары значнае месца займаюць абрады, сярод самых вядомых – “Алыкоднікі”, “Юр’е”, “Калядоўшчыкі”. Яшчэ разам з удзельнікамі дзіцячага аб’яднання пры Гезгалаўскім доме культуры, якім кіруе Святлана Русак, мы правялі рэканструкцыю абрада “Уваходзіны”. Восенню 2023 года гэты абрад запісала здымачная група канала Беларусь 3, неаднойчы яго можна было ўбачыць па тэлебачанні. Наш песенны рэпертуар складаюць абрадавыя, сямейна-бытавыя, гумарыстычныя песні, жарты, прыпеўкі. Нават за межамі вобласці ведаюць погірскую кадрыль. Захавалі мы і такія традыцыйныя танцы, як падыспань, “На рэчаньку”, кракавяк, “Лысы”, каробачка, праводзім па іх майстар-класы. Песні нашага калектыву ўвайшлі ў зборнік “Песні Беларускага Панямоння” Тамары Варфаламеевай, трохтомнік “Традыцыйная мастацкая культура беларусаў. Гродзенскае Панямонне”. Удзельніца гурта Рэгіна Дула не толькі цудоўна спявае, але і піша гумарыстычныя вершы, якімі ў перапынках паміж нумарамі аздабляе нашы выступленні. Мы з’яўляемся традыцыйнымі ўдзельнікамі і прызёрамі абласнога фестывалю “Панямоння жыватворная крыніца”, летась прадстаўлялі раён на адкрыцці абласной выставы “Самабытная Дзятлаўшчына”, былі ўдзельнікамі тыдня традыцыйнай культуры “Ад даўніны да нашых дзён”, раённага фестывалю фальклору “Вянок творчасці народнай”, святаў “Дажынкі”, іншых мерапрыемстваў. Каб “матуліна песня” гучала, не змаўкала, не згубілася ў плыні часу, я ад рукі вяду сшытак, дзе сабралася ўжо каля сотні мясцовых фальклорных твораў, нам ёсць чым папаўняць рэпертуар, а жанчыны па памяці напяваюць іх матывы.   – Ці склаліся ў вашага калектыву свае традыцыі? – Усе нашы спявачкі вельмі добразычлівыя, улюбёныя ў народную песню і культуру, яны ўмеюць і любяць жартаваць, усе цудоўныя гаспадыні, але даўно жывуць адны. На святы, асабліва царкоўныя, мы любім бавіць час разам: павіншаваць адна адну, паспяваць, пачаставаць хатнімі стравамі, падзяліцца новымі рэцэптамі, падтрымаць, пагутарыць. Безумоўна, жыхары Погіраў ведаюць, што на Вялікдзень мы абавязкова пойдзем па падворках, парадуем іх алыкоднымі песнямі, а на Нараджэнне Хрыстова – каляднымі. – Чаго пажадаеце спявачкам “матулінай песні” і ўсім жанчынам раёна да Дня маці, а таксама “калегам па цэху” да Дня работнікаў культуры, які адзначым 13 кастрычніка? – Міру і здароўя, дабрабыту ў сем’ях, каб заставаліся шчырымі, памяркоўнымі людзьмі, каб радавалі дзеці і блізкія. Удзельніцам гурта – каб менш хварэлі і яшчэ многія гады не развітваліся з песняй, захоўвалі гэту духоўна-культурную спадчыну для землякоў, дарылі людзям бадзёрасць і добры настрой. Подписывайтесь на телеграм-канал «Культура Дятловщины» по короткой ссылке @CULTUREDYATLOV И Инстаграм «Центр Культуры Дятлово» по короткой ссылке @tkultury.

Урачыстасць пад такой назвай прайшла ў Дзятлаўскім раённым цэнтры культуры і народнай творчасці для самых крэатыўных, яркіх, поўных натхнення спецыялістаў, якія дораць людзям песні, вершы, пазітыўныя эмоцыі і добры настрой. Яшчэ ў фае ўстановы госці акуналіся ў святочную атмасферу. Для ветэранаў галіны тут ладзілася цёплае чаяванне, работнікі культуры і іх госці маглі пафатаграфавацца на памяць у прыгожай фотазоне. Гучалі шчырыя словы віншаванняў, пажаданні. Прадоўжылі яны гучаць і са сцэны. – Нягледзячы на ўласнае прафесійнае свята, вам даводзіцца выступаць, – адзначыў старшыня райвыканкама Андрэй Садоўскі. – Дзень работнікаў культуры адзначаецца вельмі шырока на ўзроўні раёна, вобласці, рэспублікі, аднак і ні адно іншае свята не абыходзіцца без вас. У гэтай зале работнікі Дамоў культуры, бібліятэк, музея, школ мастацтваў – настолькі шматгранная сфера культуры. Вы захавальнікі нематэрыяльных каштоўнасцяў, якія перадаяце наступным пакаленням. Жадаю вам творчых поспехаў, заўжды адчуваць падтрымку ад сваіх гледачоў, а мы, органы ўлады, гатовы вас падтрымаць. Міру вам, дабрабыту, поспехаў, дзякуй за працу! Ганаровай граматай райвыканкама былі адзначаны педагог Новаяльнянскай дзіцячай школы мастацтваў Юрый Жданюк, старшы навуковы супрацоўнік Дзятлаўскага гісторыка-краязнаўчага музея Вольга Цюшляева, педагог Дзятлаўскай дзіцячай школы мастацтваў Андрэй Цыгель і дырэктар гэтай установы Ала Барысенка, дырэктар раённага Цэнтра культуры і народнай творчасці Наталля Маліноўская. Падзячныя лісты старшыні райвыканкама атрымалі спецыялісты Дзятлаўскай раённай бібліятэкі Ларыса Ёда, Святлана Сербін, Марына Лапушка, Алена Вялічка, намеснік дырэктара Дзятлаўскай дзіцячай школы мастацтваў Ірына Цыгель, загадчык сектара нестацыянарнага абслугоўвання насельніцтва Іван Кашко, вадзіцель Цэнтра культуры Ігар Гайдук, кіраўнік народнага хора ветэранаў працы “Ветэраны ў страі” Таццяна Шостка. Падарачныя грашовыя сертыфікаты на ўмацаванне матэрыяльна-тэхнічнай базы кіраўнік раёна ўручыў Дзятлаўскай і Новаяльнянскай дзіцячай школам мастацтваў, а таксама народнаму хору ветэранаў працы “Ветэраны ў страі”. Эстафету віншаванняў прадоўжыў галоўны спецыяліст сектара культуры райвыканкама Аляксей Якаўчык. Ён пажадаў установам удзячных наведвальнікаў, педагогам – таленавітых і паспяховых вучняў, усім – здароўя, шчасця, дабрабыту і ўручыў граматы сектара культуры райвыканкама. Падарункі раённых грамадскіх арганізацый “Белая Русь” і “Беларускі саюз жанчын” атрымалі Алена Хрышчановіч, Таццяна Палуносік, Наталля Салата, Ала Чарняўская. Яркія восеньскія кветкі адразу ў зале падарылі “залатому фонду, надзейнаму тылу, гонару галіны” культуры – ветэранам працы. Не засталіся без увагі і самыя маладыя ў прафесіі – Інэса Максімава, Дар’я Радомская, Аляксандра Мукасей, Анастасія Цяцерына. На раённай сцэне іх урачыста пасвяціла ў культработнікі і ўручыла прафсаюзныя білеты старшыня Дзятлаўскай раённай арганізацыі Беларускага прафсаюза работнікаў культуры, інфармацыі, спорту і турызму Марына Бортка. Усіх, хто дорыць свята і эмоцыі людзям, ад прафсаюзнай пярвічнай арганізацыі сектара культуры павіншавала яе старшыня Таццяна Дудкіна. Для ўзнагароджання на сцэну яна запрасіла “аксакалаў” культуры, якія аддалі любімай справе не адно дзесяцігоддзе, – Ірыну Цыгель і Вольгу Бойка. З відэавіншаваннем да калегаў звярнуліся работнікі Гезгалаўскага дома культуры. Узгадалі ўдзельнікі свята і тых, хто стаяў на Дзятлаўшчыне ля вытокаў бібліятэчнай справы. Былі названы і ўстановы, якім сёлета спаўняецца 75 гадоў, – Данілавіцкая і Дварэцкая сельскія бібліятэкі. Дырэктар раённага Цэнтра культуры Наталля Маліноўская падзякавала кіраўніцтву раённа за надзейную падтрымку, вялікі экран, які стаў найлепшым упрыгажэннем сцэны, новы мікрааўтобус, што дапамагае паспяваць на святы і мерапрыемствы. За годную працу адзначыла ўсе калектывы Дзятлаўшчыны, якія носяць званні “народны” і “ўзорны” і ўручыла грамату кіраўніку народнага хору ветэранаў працы “Ветэраны ў страі” Таццяне Шостка. Да віншаванняў для хору ад імя калектыву Цэнтра сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва Дзятлаўскага раёна далучылася загадчыца аддзялення Галіна Касцюк. Свята прадоўжылі музычныя і песенныя нумары. Подписывайтесь на телеграм-канал «Культура Дятловщины» по короткой ссылке @CULTUREDYATLOV И Инстаграм «Центр Культуры Дятлово» по короткой ссылке @tkultury.

              9 октября Отделом по работе с детьми и молодежью, отделом народного творчества, а также с участием артистов сектора нестационарного обслуживания населения Центра культуры г. Дятлово, с участием артистов Отделения социальной реабилитации инвалидов ГУ «Центр социального обслуживания населения Дятловского района» для людей с ограниченными возможностями была проведена концертно-развлекательная программа «Тепло родительского дома», посвященная Дню матери и Дню отца. Концертная программа порадовала зрителей душевной теплотой и нежностью музыкальных поздравлений, в зале царила атмосфера добра, уюта и хорошего настроения! Подписывайтесь на телеграм-канал «Культура Дятловщины» по короткой ссылке @CULTUREDYATLOV И Инстаграм «Центр Культуры Дятлово» по короткой ссылке @tkultury.

Так лічыць наша зямлячка Дар’я Здановіч з вёскі Зарэчча, якая сёлета сустрэла важкі юбілей – 90-годдзе. Для чалавека дзевяць дзясяткаў гадоў – многа гэта ці мала? Адказы на дадзенае пытанне ў кожнага будуць розныя. А вось рэцэптам свайго даўгалецця падзялілася юбілярка, якую павіншаваць са святам прыехалі работнікі сектара нестацыянарнага абслугоўвання насельніцтва раённага Цэнтра культуры і народнай творчасці Святлана Венская, Ірына Бакшук і Іван Кашко. Яны прывезлі імянінніцы прыгожыя песні і цудоўны настрой. Чым жа адметнае было жыццё гэтай жанчыны? Здаецца, нічога асаблівага: нялёгкая сялянская праца, амаль як і ва ўсіх у тыя часы, выхаванне сыноў, шчырыя малітвы да Бога… Але з гэтых маленькіх зярнятак вырас цяжкі колас жыццёвай мудрасці і вопыту. Ужо з дзяцінства лёс не песціў дзяўчынку. Рана памерла яе мама, і засталася яна сіратою. Самага роднага чалавека замяніла маленькай Дашы старэйшая сястра, якая вельмі яе шкадавала. Юбілярка расказвае, што скончыла толькі адзін клас у школе, а далей вучыцца не было магчымасці – перашкодзіла вайна. – Вельмі цяжка было, як немцы прыйшлі ў наша мястэчка, – дзеліцца ўспамінамі жанчына. – Хаваліся ў ямах для бульбы, бралі з сабой, што маглі: хлеб, соль, ваду, яблыкі. А калі заканчваліся прадукты, мы паўзком паўзлі да хаты і бралі ежу. Бацька нас аберагаў, ён меў сувязь з партызанамі, а начамі яны прывозілі ваду, хлеб, яйкі. Як немцы адышлі, мы выбраліся з бульбяных ямаў і вярнуліся дамоў, пачалі выжываць. Бацька больш не жаніўся. Ён хваляваўся, што іншая жанчына не зможа замяніць дзецям родную маці, будзе іх крыўдзіць. Так і гадаваў сам. Усё жыццё, з ранняга дзяцінства, Дар’я Андрэеўна шмат працавала. Не цуралася ніякай работы ні дома па гаспадарцы, ні ў калгасе: буракі палола, лён ірвала, жывёлу даглядала. Некаторы час працавала нават на будоўлі ў Мінску, але па стане здароўя прыйшлося вярнуцца ў сваё роднае мястэчка. І тут усё жыццё аддала сельскай гаспадарцы. – Працавала я вельмі многа, – узгадвае жанчына, – была даяркай, прыбіральшчыцай, звеннявой. Мяне паважалі і цанілі як адну з лепшых працаўніц калгаса. І мае старанні ацанілі: я была ўзнагароджана медалём “За добрасумленную працу”, маю шмат грамат і каштоўных падарункаў. Сям’я ў Дар’і Здановіч невялікая. Сын Аляксей ездзіць на заработкі, а Анатоль працуе жывёлаводам. Жанчына шкадуе, што так склаўся лёс і сыны не ажаніліся, таму і ўнукаў яна не мае. Але на жыццё не хоча скардзіцца, бо не заўсёды яно бывае такім, як жадае сам чалавек. Нягледзячы на свой важкі ўзрост, не можа Дар’я Андрэеўна сядзець без працы. У вёсцы заўжды хапае клопатаў па доме і гаспадарцы, тым больш што яна яшчэ трымае свіней, курэй, ёсць і любімыя гадаванцы – сабака Цішка і кот Мурлыка. Доўгажыхарка ўпэўнена, што жыць без працы – гэта грэх, нават адпачываць доўга не любіць. Таму і маладому пакаленню раіць не ленавацца і не марнаваць час на пустыя справы. – Я вельмі рада, што сустрэла 90-гадовы юбілей, атрымала прыгожыя віншаванні, кветкі і падарункі, –   дзякуе Дар’я Здановіч гасцям. – Дай Бог, каб не было вайны, усе людзі жылі мірна і дружна, паважалі і любілі адзін аднаго, плённа працавалі. І каб усе мелі магчымасць адзначыць свае 90 гадоў. Кожны сам выбірае, як гэтага дамагчыся, а вось мой сакрэт даўгалецця – працаваць і маліцца Богу. Подписывайтесь на телеграм-канал «Культура Дятловщины» по короткой ссылке @CULTUREDYATLOV И Инстаграм «Центр Культуры Дятлово» по короткой ссылке @tkultury.  

Апошнім акордам сёлетняй дэкады “Залаты ўзрост”, якая праходзіла на Гродзеншчыне да Дня пажылых людзей, стаў ІІІ абласны фестываль творчасці “Музыка восені”. Урачыстасць сабрала ў Бераставіцкім раённым цэнтры культуры і народнай творчасці калектывы, індывідуальных выканаўцаў і чытачоў з аддзяленняў дзённага знаходжання тэрытарыяльных цэнтраў сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва розных раёнаў Прынёмання. Наколькі крэатыўнымі, творчымі, таленавітымі з’яўляюцца людзі залатога ўзросту, пацвердзіла і выстава дэкаратыўна-прыкладной творчасці і выяўленчага мастацтва ад бераставіцкіх майстроў, якую мелі магчымасць наведаць усе ўдзельнікі свята. За цудоўную краіну, атрыманую ў спадчыну ад пакалення цяперашніх пажылых людзей, невычэрпныя мудрасць і вопыт, якія служаць дастойным прыкладам для моладзі, людзям “з маладой душой” падзякавала старшыня Гродзенскага абласнога Савета дэпутатаў Алена Пасюта: – Вашы рукі ствараюць унікальныя вырабы, вашы сэрцы напоўнены любоўю да Радзімы, а вашы галасы дораць усім нам неацэнныя хвіліны радасці. Дзякуй вам за творчасць, аптымізм і жыццялюбства. Што фестываль “Музыка восені” ўжо стаў на Гродзеншчыне добрай традыцыяй, паколькі песня суправаджае чалавека па жыцці і дапамагае пераадольваць цяжкасці, падкрэсліў намеснік старшыні Гродзенскага аблвыканкама Віктар Пранюк. У рамках завяршэння дэкады “Залаты ўзрост” ён падвёў вынікі абласнога агляду-конкурсу аддзяленняў кругласутачнага знаходжання для грамадзян пажылога ўзросту і інвалідаў, які праходзіў у жніўні. Пераможцам былі ўручаны ўзнагароды. Фестываль “Музыка восені” выдаўся такім жа яркім, цёплым, прыгожым, як сонечныя асеннія дзянькі. Са сцэны гучалі ўсімі любімыя песні і пранікнёныя вершы, гледачы віталі артыстаў дружнымі апладысментамі і шчырымі ўсмешкамі. Падводзячы вынікі ўрачыстасці, старшыня Гродзенскага абласнога савета ветэранаў Іван Тустаў і намеснік старшыні камітэта – начальнік упраўлення арганізацыі сацыяльнай дапамогі камітэта па працы, занятасці і сацыяльнай абароне Гродзенскага аблвыканкама Аляксандра Гарачава адзначылі, што сустрэча ў чарговы раз пацвердзіла, наколькі Прынёманскі край багаты на таленты і мае свой “залаты фонд”. Усім удзельнікам фестывалю былі ўручаны дыпломы лаўрэатаў і памятныя падарункі, кожны з іх пакінуў свята з важкім багажом прыемных эмоцый і добрага настрою.

5 октября в клубе ветеранов «В кругу друзей» филиала «Дворецкий Дом культуры» прошел день осенних именинников «А жизнь остается прекрасной всегда». Праздник состоялся в теплой, семейной обстановке: это и музыкальные поздравления, песни под баян, общение, чаепитие с тортом. Дни именинника дают пожилым людям возможность почувствовать себя не одинокими в кругу друзей.  Подписывайтесь на телеграм-канал «Культура Дятловщины» по короткой ссылке @CULTUREDYATLOV И Инстаграм «Центр Культуры Дятлово» по короткой ссылке @tkultury.  

       02 октября в филиале «Новоельнянский Дом культуры» прошла концертно-развлекательная программа «Как молоды мы были».       Подписывайтесь на телеграм-канал «Культура Дятловщины» по короткой ссылке @CULTUREDYATLOV И Инстаграм «Центр Культуры Дятлово» по короткой ссылке @tkultury.