Под зонтиком семьи
В рамках Года народного единства 15 мая творческий коллектив ОКиД «Дворецкий ДК» совместно с Дворецкой средней школой провели концертно-развлекательную программу ко Дню семьи «Под зонтиком семьи». Участники программы играли в «Ромашку», мотали «Бабушкин клубок», собирали пословицы про семью и др. В мероприятии принял участие отец Сергий храма Покрова Пресвятой Богородицы агрогородка Дворец.
Батл поколений «Счастлив тот, кто счастлив у себя дома»
В рамках республиканской акции «Моя семья – моя страна», приуроченной к празднованию Дня семьи на базе Крутиловичского д/с-СШ 14 мая прошло мероприятие «Батл поколений» «Счастлив тот, кто счастлив у себя дома» подготовленный совместно с председателем первичной профсоюзной организации Ольгой Бондаренко и творческим коллективом Даниловичского Дома культура. В программе активно приняли участие 5 семей, из которых 4 семьи многодетные. Участником необходимо было презентовать свою семью используя фотоколлаж, сделать символ своей семьи, используя силуэты ладошек, проявить творчество в конкурсе «Праздничная открытка». Также участников ждал «Танцевальный батл», конкурс «Угадай мелодия» и другие. На протяжении всей программы звучали музыкальные номера участников детского кружка сольного пения «Звоночки». Приятно было смотреть на счастливые, дружные, талантливые и весёлые семьи. Каждая из команд получила заряд бодрости, хорошего настроения и положительных эмоций. Все участники были отмечены подарками, которые были предоставлены председателем первичной профсоюзной организации Ольгой Бондаренко.
Сакрэты сямейнага шчасця ад пар-юбіляраў
Вёска Яблынька сустракала гасцей расцвіўшымі гронкамі чаромхі і вішань, маладымі светла-зялёнымі лісточкамі бяроз і каштанаў, добрымі ўсмешкамі жыхароў. Чарговы выезд сектара пазастацыянарнага абслугоўвання насельніцтва Дзятлаўскага раённага цэнтра культуры і народнай творчасці ў рамках праекта “Глыбінкай жыве Беларусь” быў прымеркаваны да Дня сям’і. На гэты раз артысты з песнямі і віншаваннямі завіталі да пар-юбіляраў з вёскі Яблынька, у якіх даведаліся сакрэты сямейнага шчасця і ладу. Першымі віншаванні прымалі Іван Аляксандравіч і Галіна Міхайлаўна Ганчары. Для іх ад Ірыны Бакшук, Марыны Варган і Івана Кашко прагучалі шчырыя словы пажаданняў і віншавальная песня. Гаспадары, у сваю чаргу, расказалі гасцям гісторыю іх шчаслівага знаёмства. Як аказалася, Іван і Галіна заўважылі адзін аднаго 26 гадоў таму, калі разам працавалі ў калгасе: яна – брыгадзірам, ён – трактарыстам. Мужчына звярнуў увагу на будучую жонку, калі выпісваў у яе пуцёўкі, а спадабалася яму Галіна за спакойны характар. У 1995 годзе пара згуляла вяселле, а нядаўна Ганчары адсвяткавалі сярэбраны юбілей сумеснага жыцця. Галіна Міхайлаўна ўсё жыццё працавала ў сельскай гаспадарцы, цяпер знаходзіцца на заслужаным адпачынку. Іван Аляксандравіч яшчэ працуе начным вартаўніком на ферме. Гаспадыня любіць летам бавіць час у агародзе, вырошчвае на ўчастку шмат прыгожых кветак, а калі пачынаецца сезон грыбоў, яны разам з мужам адпраўляюцца на “ціхае паляванне”. Жывуць Ганчары дружна, стараюцца не крыўдаваць адзін на аднаго. Галіна прызнаецца, што ўсе гады сумеснага жыцця адчувае моцнае плячо мужа і лічыць, што ёй пашчасціла сустрэць працавітага і надзейнага чалавека. А Іван Аляксандравіч называе сваю жонку прыгожай і добрай, нават праз 25 гадоў не забываецца дарыць ёй падарункі да святаў. Ганчары мяркуюць, што сакрэт іх сямейнага шчасця ў цёплых узаемаадносінах і ўменні саступаць адзін аднаму. Музычныя віншаванні ад артыстаў з самарагдавым вяселлем прымала сямейная пара Фёдара Іванавіча і Надзеі Іванаўны Варганоў. Адметна, што 14 мая гаспадыня адсвяткавала свой дзень нараджэння, а 15 мая яны з мужам святкуюць не толькі Дзень сям’і, але і 55-годдзе сумеснага жыцця. Як аказалася, менавіта з песні і гармоніка пачыналася знаёмства Надзеі і Фёдара. Сустрэліся яны на танцах, дзяўчына адразу запрыкмеціла высокага прыгожага юнака, падумала: “Вось бы ён праводзіў мяне дамоў”. Цяпер можна ўпэўніцца ў тым, што марам уласціва збывацца: Варганы больш за паўстагоддзя крочаць па жыцці разам. Яны выгадавалі траіх дзяцей, дачакаліся ўнукаў. У маладыя гады шмат працавалі: Надзея была даяркай у калгасе, Фёдар – механізатарам, затым яшчэ 15 гадоў працаваў лесніком, дома яны таксама трымалі вялікую гаспадарку. Так за справамі, за клопатамі пра дзяцей непрыкметна праляцелі дзесяцігоддзі, але і сёння муж і жонка-юбіляры глядзяць адзін на аднаго з лагодай і разуменнем, расказваюць, што ўсе радасці і выпрабаванні на сваімі вяку перажывалі разам, а таму і маладым парам жадаюць поруч у ладзе і згодзе крочыць па жыцці, не стамляючыся адзін ад аднаго. Далейшы шлях артыстаў ляжаў да брыльянтавых юбіляраў Яблынькі – Антона Канстанцінавіча і Марыі Канстанцінаўны Варганоў. Пара пражыла разам больш за 60 гадоў. Марыя Канстанцінаўна раскрыла гасцям свой сакрэт сямейнага шчасця. Жанчына ўпэўнена, што ён ва ўзаемнай павазе, бо яна не памятае, каб муж хоць раз моцна пакрыўдзіў яе. Варганы ўмелі саступаць адзін аднаму, прыслухоўвацца і проста кахаць. Антон Канстанцінавіч старэйшы за жонку на 12 гадоў, цяпер яму за 90-а, але ён не перастае клапаціцца пра сваю “палавінку”. На днях жанчына прастыла, і муж сам гатаваў ёй малако з мёдам, прыносіў чай у ложак, каб хутчэй паправілася. Антон Канстанцінавіч браў Марыю замуж 17-гадовай дзяўчынай. Пазнаёміліся яны ў калгасе. Варта зазначыць, што брыльянтавыя юбіляры – шчырыя працаўнікі. Многія гады свайго жыцця аддалі рабоце: Антон быў трактарыстам у розных арганізацыях, Марыя Канстанцінаўна працавала ў сельскай гаспадарцы, пазней, калі ў сям’і здарылася бяда, перавялася на надомную працу, каб дапамагаць нявестцы гадаваць двое маленькіх унукаў. Усяго ў Варганоў шасцёра унукаў, ужо ёсць праўнукі. Усе яны вельмі любяць юбіляраў, а бабуля з дзядулем жадаюць ім і іншым маладым парам таксама дажыць да брыльянтавага вяселля ў шчасці і каханні. На гэтым вандроўка артыстаў сектара пазастацыянарнага абслугоўвання насельніцтва не скончылася: наступны прыпынак яны зладзілі ў вёсцы Чырвоны Бор, дзе завіталі на падворак Яўгеніі Уладзіміраўны Філідовіч з канцэртам-віншаваннем да Дня сям’і для мясцовых жыхароў. Людзі сустракалі гасцей шчырымі апладысментамі.